Jeden procent Facebook GaduGadu Skype Elektroniczna poczta Naglowek

 

 

 

(Międzynarodowe przedstawienie teatralne)

 
Wiersze prozą Rainera Maria Rilke
Adaptacja: Tim McCarty
Inscenizacja: Tim McCarty (USA)
Sing Master: Horst Dittrich (Austria)
Projekcje i scena: Erach Heyduck (Austria)
Oświetlenie: Petr Smutny (Austria)
Produkcja: Herbert Gantschacher (Austria)
Grają: Ramesh Meyyappan (Wielka Brytania/Singapur), Werner Mössler (Austraa), Anna Olczak, Arkadiusz Pałatyński i Anna Januszewska (Polska).
Głos: Przemysław Walich.

Jest to znany cykl wierszy prozą Rainera Marii Rilkego o życiu i śmierci w czasach wojny, który zaprezentowany jest w nowej interpretacji. Wiersze Rilkego stanowią pierwszą część projektu „Niosę flagę” amerykańskiego reżysera Tima McCartyego.
W tym projekcie ARBOSu Związku Muzyki i Teatru dochodzi do międzynarodowej kooperacji teatrów artystów z Singapuru, Wielkiej Brytanii, Islandii, Polski, USA i Austrii.

Austriacki poeta, Rainer Maria Rilke (urodzony w 1875 w Pradze, zmarły w 1926 w Valmont/Szwajcaria) pisał, w latach od 1899 do 1906, prozę wierszem. Prawdopodobne źródło cyklu poetyckiej prozy stanowiły kroniki powstałe w 1666 w Regensburgu, będące relacją grafa Johanna von Stauffenberg. Pewien Christoph Rilke, brat Ottona von Rilke z Lanenau, Gränitz i Ziegra, znalazł w 1663 wczesną śmierć w trakcie ofensywy pod Montecuccolis przeciw Turcji (pierwsza austriacka wojna turecka w latach 1663-1664) na Węgrzech. Zainspirowany przez to historyczne ziarno prawdy, Rilke ukształtował von Langenauowi nowy los - jako prawdopodobnemu przodkowi o szlacheckim pochodzeniu.

Młody Christoph Rilke przemierzał węgierską ziemię. Przy ognisku młody żołnierz zauważył, jak jego francuski kompan pocałował różę. W czasie ofensywy został podniesiony do rangi corneta, czyli tego, który niesie flagę. Po spotkaniu z kobietą, która była przywiązana do drzewa, po napisaniu przez niego listu do matki, po tym, jak przegalopowali obok pobitych chłopów, cornet, i cały jego oddział, został gościnnie przyjęty na zamku. Rano napadł na nich wróg, ale corneta, nie było; spędził on noc z księżniczką i musiał ratować flagę z płonącego zamku, następnie rzucił się z nią na wroga i zmarł. Jego matce przekazano wiadomość o śmierci.

Tekst podzielony jest na dwadzieścia sześć części łączących śmierć bohatera z fantazjami o kobiecości, w których kobieta pojawia się jednocześnie jako matka oraz jako kochanka, ulicznica, jak i okiełzany demon oraz księżniczka. W 1912 roku, za radą Stefana Zwiega, wydano tę poezję prozą. Książeczka ta stała się najbardziej znanym dziełem oraz największym sukcesem autora.

W 1910 i w 1912 Rilke gościł na zamku Duina w pobliżu Triestu. W czasie pierwszej wojny był on od 1915 do 1917 frontem dwunastu bitw. Sam Rilke, w czasie Pierwszej Wojny Światowej, odbywał służbę w archiwum wojennym w Wiedniu.