scenariusz i reżyseria:

Hubert Bartłomiejski

scenografia i kostiumy:

Dorota Obukowicz

światło i dźwięk:

Hubert Bartłomiejski

tłumacz j.migowego:

Tatiana Woźniak

kierownik organizacyjny:

Hubert Bartłomiejski

Wykonawcy:

Dziewczyna – Agata Kaczmarczyk,

Modelka- Alicja Foryś,

Urzędnik – Jerzy Tyszko,

Szczęściarz – Adam Sapritonow,

Wędkarz – Bronisław Stankiewicz,

Kontroler/Kelner – Dariusz Kosztowny,

Motorniczy – Arkadiusz Pałatyński

Marzenia są nieodłącznym składnikiem istnienia człowieka. Stanowią cele w jego dążeniach. Nawet jeśli są nierealne, pobudzają go, do znalezienia sposobu na ich urzeczywistnienie zarówno na jawie jak i we śnie.
Motorniczy zaczynając o świcie pracę, marzy o swoim, wygodnym fotelu w domu, w którym zasiada z filiżanką herbaty przed telewizorem z możliwością wyboru za pomocą pilota, ciekawego programu.
Pasażerowie tramwaju też mają swoje marzenia. Czasem by je uwiarygodnić, zwierzają się z nich przypadkowym słuchaczom.
Wędkarz marzy o złowieniu dużej ryby. Na temat swoich wędkarskich przygód mógłby opowiadać bez końca, czasem dodając zmyślone sytuacje oparte o nonsens, dla dodania powagi i atrakcyjności.
Szczęściarzowi marzy się fortuna np.wygrana w Lotto. Codziennie przegląda rano gazetę i poszukuje wyników rozegranych zakładów. Pieniądze, dużo pieniędzy w jego mniemaniu, ułatwią mu w spotkaniu atrakcyjnej, wymarzonej kobiety. Kolejna próba wykupionego kuponu, kończy się wreszcie sukcesem. Odebrana wygrana, wypełnia po brzegi walizeczkę. Pozostaje więc do realizacji kolejne marzenie a jego rozwiązanie jest na wyciągnięcie ręki. Próby zawarcia znajomości z nieznajomą, kończą się niemal fiaskiem. Szczęściarz dostaje jedynie nauczkę, że pieniądze nie są ważniejsze od uczucia.   
Urzędnikowi marzy się niekończący się taniec z piękną dziewczyną i przyjemne wspólne chwile przy lampce wina.
Marzenia czasem się spełniają, czasem nie.