[Polski Związek Głuchych] [Program] [Zdjęcia] [O aktorze] [Singapur] „Wizualne opowiadania”
Dzieci będą uczestniczyły w procesie, podczas którego następuje połączenie wizualnych/fizycznych umiejętności kreowania opowiadań, bazujących na ich ulubionych bohaterach i opowieściach. Będzie to obejmowało użycie ruchu i mimiki, a także pomoże w korzystaniu z prostych pomysłów na stworzenie historii. Dzieci będą mogły skupić się na bohaterach, patrząc na ich fizyczność oraz stereotypowe wyobrażenia o tym jak pewne postaci zachowują się i reagują. Stworzy to im możliwość badania cech charakterystycznych postaci i wzmocni wyobrażenie o strukturze opowieści.
„Poduszka snów”
Uczestnicy zostaną wprowadzeni w szeroki zakres wizualnych i fizycznych umiejętności, między innymi: mimiczne iluzje, motyw ruchu, żywe obrazy, mimika znaków migowych i ożywianie obiektów (używanie ciała do pokazania ruszających się obiektów). Następnie przejdą do eksploracji tematu „Poduszka snów”, co da im możliwość bawienia się własnymi pomysłami o śnie i wyrażania surrealistycznych, abstrakcyjnych, fantastycznych i koszmarnych myśli, które pochłaniają nasz umysł podczas snu. Finałowym wyzwaniem dla uczestników będzie połączenie fizycznych umiejętności, które ćwiczyli z ich pomysłami o śnie w celu rozplanowania własnej krótkiej nieformalnej prezentacji/przedstawienia. Wizualny/fizyczny język dostarczy uczestnikom warsztatów nowej formy komunikacji otwierającej możliwości wzięcia udziału w opowieści o marzeniach sennych.
„Wizualny język”
Uczestnicy będą mieli możliwość rozwinięcia własnych umiejętności adaptowania tekstów – kreowania wizualnych (wzrokowych) przedstawień. Otrzymają wsparcie przy wybieraniu i rozwijaniu za-kresu wizualnych stylów by móc opracować krótkie opowiadania. Warsztaty zakończą się prezentacją wszystkich zdolności rozwiniętych podczas zajęć, poprzez wizualne opowiedzenie klasycznego tekstu.
„Teatr fizyczny – przedstawienie zespołowe”
Podstawowym założeniem przedstawienia zespołowego jest nie bycie pojedynczym aktorem, a bycie częścią grupy indywidualistów i rozwijanie pozytywnych relacji, co pozwoli grupie na wspólne tworzenie. Warsztaty te mają zatem na celu stworzenie atmosfery, przy której pojedyncze osoby mogą znaleźć przyjemność i zabawę pracując wspólnie jako pojedynczy uczestnik grupy.
„Między życiem a śmiercią”
Przedstawienie „Między życiem a śmiercią” jest efektem pracy warsztatowej grupy aktorskiej. Celem warsztatów była praca nad emocjami i ciałem aktora, próba odnalezienia prawdy o sobie i otaczającym świecie. Aktorzy pracując pozbywali się masek i nawyków wynikających z ich dotychczasowej działalności. Istotne było wykorzystanie w pracy języka jakim na co dzień porozumiewają się niesłyszący i stworzenie na jego podstawie zdarzeń i dramatycznych konfliktów. Najważniejsza była szczerość w przekazywaniu widzom emocji. Etiudy po-wstawały nie tylko na bazie improwizacji aktorskich, te-matów naszkicowanych w pierwotnym scenariuszu, ale również poprzez opowieści z życia samych aktorów. W ten sposób każdy uczestnik przedstawienia jest zarazem jego twórcą. „Między życiem a śmiercią” to połączenie 13 etiud obrazujących emocje człowieka na drodze życia pomiędzy narodzinami a śmiercią. Wszystkie nasze doświadczenia życiowe: narodziny, dzieciństwo, miłość, zazdrość, przyjaźń, zdrada, chciwość, śmierć…, ukazane są w krótkich obrazach – scenach. Każdy z widzów na podstawie obejrzanych scen tworzy sobie własną opowieść o życiu człowieka. Jest to życie pełne emocji: dobrych, złych, radosnych i smutnych, będących naszym losem i przeznaczeniem... Dwie duże etiudy: „Pustynia” i „Sarkofag” są efektem warsztatów w plenerze i ukazują działania grupy wokół tematów przyjaźni, nadziei, lęku i chciwości. Tytuły etiud: 1. Narodziny; 2. Akademia szkolna; 3. Szczęśliwy dzień w parku; 4. Miłość i odrzucenie; 5. Przyjaźń; 6. Napad; 7. Urodziny; 8. Pustynia; 9. Sarkofag; 10. Zemsta; 11. Szpital wariatów; 12. Starość; 13. Śmierć i narodziny. Występują: Anna Olczak, Karol Balcerak, Piotr Nowak, Arkadiusz Pałatyński, Jan Radkiewicz oraz para staruszków. Opieka reżyserska: Arkadiusz Buszko, Piotr Ratajczak Opieka techniczna: Hubert Bartłomiejski
„Zdradzieckie serce” wg Edgara Allana Poe
Dwóch bohaterów, pan i służący. Pan jest w tej opowieści pozbawiony swojej niezależności i całkowicie polega na swoim służącym, taka relacja wymaga wielkiego zaufania. Służący czuje się urażony ciągłą obecnością swojego pana, czując że jest cały czas obserwowany. Ale tak naprawdę kto kogo obserwuje? Z braku zaufania wynika narastające poczucie paranoi, prowadzące do krwawej konkluzji. Występuje: Ramesh Meyyappan
„Maska Czerwonej Śmierci” wg Edgara Allana Poe
Opowiadanie Poe jest historią Księcia, który zamyka się wraz ze swoim dworem próbując uciec przed zarazą, ale to także lekcja, że nie jesteśmy w stanie ustrzec się przed nieuniknionym. Adaptacja ta odkrywa nasz strach przed śmiercią, sposób w jaki nawiedza nas w snach i desperackie próby ucieczki przed nieuniknionym. Występuje: Ramesh Meyyappan
„Romeo i Julia” wg Williama Shakespeare’a
Komediowa miniatura teatralna oparta na motywach utworów Williama Shakespeare’a z udziałem publiczności. Występuje: Ramesh Meyyappan
„Wizualne opowiadanie”
To wyjątkowa sposobność przeżyć magię opowiadania tradycyjnych gawęd w teatralnej realizacji Ramesha
Meyyappana. Unikatowe techniki bajania, opowiadanie klasyki na nowo z wykorzystaniem wizualnego stylu narracji pozwala dotrzeć do odbiorcy niezależnie od wieku. Występuje: Ramesh Meyyappan |
||
|
|
||
